• آیه مباهله
  • آیه مباهله

در مدح حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام)

وضو بگيرم و در حال روزه با تكبير                كنم مباهله با دشمنان حي غدير

زبان حق شوم و آيه مباهله را                         به شأن فاطمه و شوهرش كنم تفسير

ز قول دوست ودشمن شنو كه اين آيه                به وصف اهل كسا از خدا شده تعبير

حمد و علي و فاطمه،حسن و حسين                كه پنج در عددند و يكي چو حي غدير

پي مباهله كردند روي در صحرا                     يكي چو مهر فروزان،چهار مهر منير

فتاد چشم نصاري به آن خدارويان                    كه نور طلعتشان گشته بود عالم گير

مسيحيان پي نفرين پنج تن ديدند                      كه نيست غير هلاكت برايشان تقدير

همه بخاك قدوم پيمبر افتادند                           كه اي ز جانب حق،خلق را بشيرونذير

به حضرت تو نصاري تمام تسليمند                  كه تو بلند مقامي و ما تمام حقير

هزار مرتبه نفرين به دشمنان علي                    كه مي كنند در اين آيه حيله و تزوير

كنند فضل علي را به دشمني انكار                   خداي نگذرد ازاين خطا و اين تقصير

چرا شدند فراي از اين حقيقت محض                چرا به سلسله ي نفس خود شدند اسير

قسم به جان علي،منكر مباهله را                      خداي لعن نموده، پيمبرش تكفير

گرفتم آن كه شود خصم منكر خورشيد               كجا به تابش انوار آن كند تأثير

فضائل علي بود از حد فزون،چه زيان               كه بر مباهله منكر شوند يا به غدير

علي كسي است كه در جنگ بدر شد پيروز         خدا به جنگ احد ميدهد به او شمشير

عليست فاتح احزاب و فاتح خيبر                      عليست تير الهي به قلب خصم شرير

عليست بت شكن كعبه روي دست رسول                       علي به بيشه اسلام شد خروشان شير

علي به جاي نبي خفت و جان گرفت به دست      كسي نيافت جز او اين چنين مقام خطير

حديث منزلت چون آفتاب مي تابد                     به اين دليل علي بعد مصطفي است امير

وصي احمد مرسل كسي بود ميثم                     كه در تمام فضايل ورا نبود نظير

 

غلامرضا سازگار

logo-samandehi تارنمای اختصاصی موضوع مباهله
مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت مباهله
تمامی حقوق برای مؤلفین و دست اندرکاران محفوظ است.
استفاده از محتوای تارنما، با ذکر منبع بلامانع است.