52- مباهله كنيم!

چاپ

سيد و عاقب وقتى خود را در مناظره با پيامبر صلى الله عليه و آله محكوم ديدند، فورا مسئله مباهله را مطرح كردند و به گمان اينكه حضرت آن را قبول نخواهد كرد گفتند:
فاصله ما و تو درباره عيسى عليه السلام بيشتر مى شود، و اين امرى است كه از تو نمى پذيريم. پس بيا مباهله نماييم تا آشكار شود كداميك از ما به حق سزاوارتر است و لعنت پروردگار را بر دروغگويان قرار دهيم، زيرا اين كارى است كه امتهاى گذشته انجام داده اند و عبرت گرفته اند و نشانه اى زودرس است.
بلافاصله پس از سخنان سيد و عاقب، پيامبر صلى الله عليه و آله آيه 61 سوره آل عمران را به عنوان اعلام آمادگى براى مباهله تلاوت فرمود:
«فَمَنْ حاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ اَبْناءَنا وَ اَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ اَنْفُسَنا وَ اَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللّه  عَلَى الْكاذِبينَ»: «هر كس بعد از آنچه از علم برايت آمده با تو مخاصمه كرد بگو بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و خودمان و خودتان را فرا بخوانيم. سپس مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم». سپس براى تأكيد بيشتر فرمود:
خداوند به من دستور داده خواسته شما را عملى نمايم و اگر شما بر سخن خود پايدار هستيد و اصرار مى نماييد مباهله كنم. همچنين خداى عزوجل به من خبر داده كه بعد از مباهله، عذاب بر كسى كه باطل باشد نازل مى شود و بدين وسيله حق از باطل روشن مى گردد.
اسقف اعظم و سيد و عاقب كه گمان نمى كردند حضرت در مقابل چنين پيشنهادى سريعا اعلام آمادگى كند، پس از مشورت با چند تن از مسيحيان گفتند: ما فردا با تو مباهله مى كنيم. حضرت فرمود:
با من مباهله كنيد! اگر راستگو باشم لعنت بر شما نازل مى شود و اگر دروغگو باشم بر من نازل مى شود.