پس از مدت كوتاهى از بازگشت نجرانيان به ديار خود، سيد و عاقب كه دو
رئيس بزرگ نجران بودند نزد پيامبر صلى الله عليه و آله بازگشتند و مسلمان شدند.
عاقب براى آن حضرت حُلّه، عصا، كاسه و يك جفت كفش هديه آورد.
پيامبر صلى الله عليه و آله آنان را در خانه ابوايوب انصارى جاى داد و آنان در مدينه ماندگار
شدند و به نجران بازنگشتند.
همچنين راهبى بلندپايه به نام «ابن ابى شمر زبيدى » در يكى از
صومعه هاى نجران زندگى مى كرد كه نزد مردم بسيار محترم بود. وقتى
نمايندگان نجران از مدينه بازگشتند به احترام او به پاى صومعه اش آمدند و گزارش سفر خود را براى او گفتند.
او با سابقه اى كه از كتب آسمانى داشت دريافت كه موعود انبيا مبعوث شده
است. لذا از عبادتگاه چندين ساله خود بيرون آمد و هدايايى براى پيامبر صلى الله عليه و آله
برداشت و به مدينه آمد و خدمت حضرت رسيد. او پس از مدتى اقامت در
مدينه از پيامبر صلى الله عليه و آله اجازه گرفت و به نجران بازگشت.