یادداشتی از: عبدالحسین طالعی (عضو هیات علمی دانشگاه قم)
بزرگداشت مباهله ضرورت دارد، از آن روی که منطق توانمند ما را به یاد می آورد و این همان سرمایۀ فرهنگی است که برخی از گروه هایی شبه دین و مکتب از آن محرومند.
پایگاه خبری جماران: روزها در معبر زمان مانند هم می گذرند، ولی در تقویم فرهنگی یک ملت یکسان نیستند. بسا روزی که بر سده ها سایه می افکند و پرتو لحظه لحظۀ آن بر قرنهای بعدی مشهود است. این گونه روزها را باید همه نسلها در همه عصرها پاس دارند، چرا که به آن وامدارند.
مباهله رویدادی تاریخ ساز است که نقطه عطفی در تاریخ پر فراز و نشیب اسلام به شمار می آید. روزی که غلبۀ فرهنگی اسلام بر ادیان دیگر بروز کرد. و غیر مسلمانان بدون تدارک نظامی و لشکرکشی، صِرفاً با دیدن منطق توانمند الهی، تسلیم رسول خدا شدند.
آن منطق توانمند، جانمایۀ اصلی میراث علمی و سرمایۀ فرهنگی ما است که امروز و فردا همچون دیروز، در برابر دیگر فرهنگ ها خوش می درخشد.
بزرگداشت مباهله ضرورت دارد، از آن روی که منطق توانمند ما را به یاد می آورد و این همان سرمایۀ فرهنگی است که برخی از گروه هایی شبه دین و مکتب که از آن محرومند، در درازنای سده ها قصد داشته اند از دست ما بربایند.
آنها برای این کار، بسی شبه گوهر بدلی به ما می نمایانند تا دیده به آنها بدوزیم و دست از این گوهر ناب برداریم. لذا باید هماره در برابر نیرنگ های هزار و یک رنگ هوشیار باشیم و بیداری خود را از دست ننهیم.
چهار مرد عرصۀ مردانگی همراه بزرگ بانویی مینوی گام در راه نهادند و در برابر گروه نصارای نجران ایستادند. گروه نجران گویی خود را در برابر رشته کوهی بلند می دیدند که به سوی آنها آمده است.
مدّعا این بود: پس از آن همه بحث و گفت و گوی منطقی و استدلالی که تن بدان نداده اید، اینک آماده ایم در پیشگاه الهی دست به دعا برداریم و از خدای حکیم بخواهیم که دروغگویان را به سزای کفران نعمت برساند و نقطۀ اوج و عروج مباهله رقم خورد.
پیامبر رحمت (ص) در تمام عمر برکت خیز خود، حتی در صحنه های نظامی، فقط به دفاع در برابر تهاجم دیگران می اندیشید، نه به کشورگشایی. بعلاوه همان دفاع نظامی را آخرین راهکار می دانست، نه نخستین اقدام.
اما در مباهله اجازه نداد کار به همان مرحله بکشد؛ بلکه در فضای تفاهم و تعقل و با منطق گفت و گو پیش آمد و به آن صحنۀ تابناک رسید. بدین سان به همگان نشان داد که خشونت و تهاجم به دیگران – به ویژه افراد بی دفاع – هرگز در منطق دین راه ندارد و در فرهنگ اخلاقی «رحمة للعالمین» محکوم است.
و اینک ما دیده به روزی داریم که وارث غدیر و مباهله، امام عصر(عج) ، که وارث رسول خاتم (ص) است و عیسی مسیح (ع) در رکاب اوست، پای در رکاب کند، و هدف والای مباهله را، این بار نه در سطح نجران و مخاطبان آن، بلکه در تمامی زمین و برای همه مردمان جامۀ تحقق پوشاند.
آن روز انسان حیات مجدد می یابد و انسانیت حیات مجدد می گیرد. آن بامداد درخشان را، دیگران بسی دور می دانند.
