• آیه مباهله
  • آیه مباهله

شعر مباهله، محمدعلی‌نوری

«فَمَن حاجَّكَ فيهِ مِن بَعدِ ما جاءَكَ مِنَ العِلمِ فَقُل تَعالَوا نَدعُ أَبناءَنا وَأَبناءَكُم وَنِساءَنا وَنِساءَكُم وَأَنفُسَنا وَأَنفُسَكُم ثُمَّ نَبتَهِل فَنَجعَل لَعنَتَ اللَّهِ عَلَى الكاذِبينَ» ۶۱ آل عمران

نامه‌ نوشته شد ز نبی به مسیحیان:
«ایمان بیاورید به دین، بی‌مجادله»

آخر، ولی نشد که بیارند رو به حق
چون بودشان به دست، از اَهواء، سلسله


از گفت و گو گذشت و بنا شد که روز بعد
هر دو طرف کنند به صحرا مباهله

نجرانیان به یک طرف، اسلام یک طرف
تاریخ بود شاهدِ این رزم و غائله

دیدند که پیامبر و خانواده‌اش ...
در قلبشان فتاد از این وضع، زلزله

با خوف  و لرزه، دست به دامانِ او شدند
«بگذر ز ما که در دلمان است ولوله»

بالابلند، پرچم اسلام و اهلِ آن
در آسمان، ملائکه کردند هلهله

در آستانه ی روز ۲۴ ذی‌حجّه (عید مباهله)
محمدعلی نوری
چهارشنبه ۲۲ مرداد

logo-samandehi تارنمای اختصاصی موضوع مباهله
مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت مباهله
تمامی حقوق برای مؤلفین و دست اندرکاران محفوظ است.
استفاده از محتوای تارنما، با ذکر منبع بلامانع است.