درباره مباهله
مباهله چیست؟
روز ۲۴ ذی الحجه روز بسیار مبارکی است. اعمال خیلی خوبی دارد که در کتب ادعیه ذکر شده است. ازجمله: روزه، غسل و اعمال دیگر. مهمترین رویداد دیگر، نزول آیه ولایت در خصوص امیرالمومنین (علیه السلام) است.
مباهله یعنی وقتی دو نفر با هم بر سر یک موضوع اختلاف نظر دارند و هر یک ادعا می کند که حق با اوست، برای حل مسئله باید هر یک از دو طرف بگوید: لعنت خداوند بر من اگر دروغ بگویم.
مسئله ی حق و باطل است که خداوند به رسول خدا دستور می دهد: تو دعوت به مباهله کن. پس مباهله یعنی نفرین تمام. یا شما راست می گویید یا ما راست می گوییم. لعنت و عذاب خدا شامل کسی می شود که دروغ بگوید. «فَنَجعَل لَعنَةَ اللهِ عَلَی الکاذِبِین= لعنت خدا را بر دروغگو قرار می دهیم».
شعر مباهله
دست حق جان احمد همسر زهرا حیدر - علی فانی
عالی اعلا حیدر والی والا حیدر
حکم تو حکم یزدان شاه بی همتا حیدر
دست حق جان احمد همسر زهرا حیدر
لحظه های شیدایی ذکر حیدر می گیرم
نور مطلق می پوشم از سیاهی پر گیرم
مباهله در تفاسیر
جامع البيان فى تفسير القرآن (ابو جعفر محمد بن جرير طبرى)
القول في تأويل قوله تعالى:
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ يعني بقوله جل ثناؤه: فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ فمن جادلك يا محمد في المسيح عيسى ابن مريم. و الهاء في قوله: فِيهِ عائدة على ذكر عيسى، و جائز أن تكون عائدة على الحق الذي قال تعالى ذكره: الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ و يعني بقوله: مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ من بعد ما جاءك من العلم الذي قد بينته لك في عيسى أنه عبد الله. فَقُلْ تَعالَوْا هلموا فلندع أبناءنا و أبناءكم، و نساءنا و نساءكم، و أنفسنا و أنفسكم، ثُمَّ نَبْتَهِلْ يقول: ثم نلتعن، يقال في الكلام: ما له بهله الله أي لعنه الله، و ما له عليه بهلة الله يريد اللعن. و قال لبيد، و ذكر قوما هلكوا، فقال: نظر الدهر إليهم فابتهل، يعني دعا عليهم بالهلاك.
پرسش و پاسخ
شبهه ابن تیمیه در شأن نزول آیه‌ی مباهله
مسلم به سندش از سعد بن ابی وقاص نقل کرده که گفت: ... هنگامی که این آیه نازل شد: (فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَکُمْ) رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) را خواست وعرض کرد: بارالها! اینان اهل من هستند».
ادامه مطلب...مقالات با موضوع مباهله
شخصیت قرآنی امام حسن مجتبی (علیه السلام)
امام حسن (علیه السلام) یکی از انسان‌های نمونه در تاریخ بشر می‌باشد. او دارای ملکات نفسانی و صفات منحصر به فردی بود. تواضع و فروتنی، خضوع و خشوع، شجاعت و کرامت، ترس و خوف از خداوند، خشم و غضب در برابر همه‌ی ناجوانمردی ها و... سبب امتیاز و جدایی از ایشان از دیگران بود. مجموعه‌ی صفات ذاتی و موروثی، او را بر دیگران برتری داده بود، به طوری که از نظر بیان شجاعت، سخاوت، هیبت، تقوا و عبادت، زبانزد خاص و عام بود. با این که نمی توان عظمت‌های وجود امام حسن (علیه السلام) را به طور کامل بیان کرد، به بعضی از سجایای اخلاقی و علمی ایشان می‌پردازیم.
دکتر مرضیه محمدزاده
متن کامل این مقاله را از این جا بگیرید.