درباره مباهله
مباهله چیست؟
روز ۲۴ ذی الحجه روز بسیار مبارکی است. اعمال خیلی خوبی دارد که در کتب ادعیه ذکر شده است. ازجمله: روزه، غسل و اعمال دیگر. مهمترین رویداد دیگر، نزول آیه ولایت در خصوص امیرالمومنین (علیه السلام) است.
مباهله یعنی وقتی دو نفر با هم بر سر یک موضوع اختلاف نظر دارند و هر یک ادعا می کند که حق با اوست، برای حل مسئله باید هر یک از دو طرف بگوید: لعنت خداوند بر من اگر دروغ بگویم.
مسئله ی حق و باطل است که خداوند به رسول خدا دستور می دهد: تو دعوت به مباهله کن. پس مباهله یعنی نفرین تمام. یا شما راست می گویید یا ما راست می گوییم. لعنت و عذاب خدا شامل کسی می شود که دروغ بگوید. «فَنَجعَل لَعنَةَ اللهِ عَلَی الکاذِبِین= لعنت خدا را بر دروغگو قرار می دهیم».
شعر مباهله
شعر مباهله، سید مهدی صدرالحفاظی
خبری داغ به مدینه رسید
مردم از یکدگر بپرسیدند
چه شده؟ وضع شهر عادی نیست!
حرفهای عجیب بشنیدند
ادامه مطلب...مباهله در تفاسیر
الميزان فى تفسير القرآن (علامه سيد محمد حسين طباطبايى)
[سورة آل عمران (3): الآيات 61 الى 63]
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ (61) إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلاَّ اللَّهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (62) فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ (63)
بيان
قوله تعالى: فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ، الفاء للتفريع، و هو تفريع المباهلة على التعليم الإلهي بالبيان البالغ في أمر عيسى بن مريم ع مع ما أكده في ختمه بقوله: الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ. و الضمير في قوله: فِيهِ راجع إلى عيسى أو إلى الحق المذكور في الآية السابقة.
و قد كان البيان السابق منه تعالى مع كونه بيانا إلهيا لا يرتاب فيه مشتملا على البرهان الساطع الذي يدل عليه قوله: إِنَّ مَثَلَ عِيسى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ الآية، فالعلم الحاصل فيه علم من جهة البرهان أيضا، و لذلك كان يشمل أثره رسول الله ص و غيره من كل سامع فلو فرض تردد من نفس السامع المحاج من جهة كون البيان وحيا إلهيا لم يجز الارتياب فيه من جهة كونه برهانا يناله العقل السليم، و لعله لذلك قيل: من بعد ما جاءك من العلم و لم يقل: من بعد ما بيناه لهم.
و هاهنا نكتة أخرى و هي أن في تذكيره ص بالعلم تطييبا لنفسه الشريفة أنه غالب بإذن الله، و أن ربه ناصره و غير خاذله البتة.
پرسش و پاسخ
قرآن و امامان شیعه
پرسش: از امامان شیعه در کجای قرآن حرفی به میان آمده است؟
پاسخ: از امامان شیعه علیهم السلام با ذکر نام در قرآن مجید نامی برده نشده است اما آیات فراوانی به حسب روایات قطعی و متواتر در شأن آن حضرات نازل شده است مانند آیه ولایت (مائده 55) و آیه اطاعت (نساء 59) و آیه اهل البیت (احزاب 33) و آیه مودة القربی (شوری 23) و آیه مباهله (آل عمران 61) آیات نذر (دهر 7-10) آیه صلوات (احزاب 56) و آیات فراوان دیگر.
مقالات با موضوع مباهله
پیشینه و بنیادهای تشیع در معرض قضاوتهای جدید
تشیع بر خلاف آن که گروهی کوشیدند وانمود کنند، تشکلی فرقه ای نبود که با اجماع مصالح زمان پدید آید...
این که شیعه در واقع اهل سنتاند و تشیع همانا طریقهی مصطفوی و مرتضوی است، جانمایهی پانزده سده نگارشهای کلامی شیعی در باب امامت است...
آن چه در این جا مورد نظر ماست، گوشهای از پیشینهی تشیع و حقایق قوام دهندهی اندیشهی شیعی است که همواره دستانی در نهان و آشکار به دگرگونسازی آنها کوشبده اند.
جویا جهانبخش