درباره مباهله
مباهله چیست؟
روز ۲۴ ذی الحجه روز بسیار مبارکی است. اعمال خیلی خوبی دارد که در کتب ادعیه ذکر شده است. ازجمله: روزه، غسل و اعمال دیگر. مهمترین رویداد دیگر، نزول آیه ولایت در خصوص امیرالمومنین (علیه السلام) است.
مباهله یعنی وقتی دو نفر با هم بر سر یک موضوع اختلاف نظر دارند و هر یک ادعا می کند که حق با اوست، برای حل مسئله باید هر یک از دو طرف بگوید: لعنت خداوند بر من اگر دروغ بگویم.
مسئله ی حق و باطل است که خداوند به رسول خدا دستور می دهد: تو دعوت به مباهله کن. پس مباهله یعنی نفرین تمام. یا شما راست می گویید یا ما راست می گوییم. لعنت و عذاب خدا شامل کسی می شود که دروغ بگوید. «فَنَجعَل لَعنَةَ اللهِ عَلَی الکاذِبِین= لعنت خدا را بر دروغگو قرار می دهیم».
شعر مباهله
شعر کودکانه روز مباهله
سلام من به بچه های شیعه
که دنبالِ حقیقتن همیشه
می خوام بِگم یه قِصّه ای بَراتون
عوضْ بِشه یِکم حال و هواتون
یه قِصّه از یه روزِ خیلی مهم
نَگی یه وقت نگفتی این و بِهم
مباهله در تفاسیر
نور الثقلين (عبد على بن جمعه عروسى حويزى)
و اما قوله: فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ الى قوله فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ فقال رسول الله صلى الله عليه و آله: فباهلوني فان كنت صادقا أنزلت اللعنة عليكم، و ان كنت كاذبا أنزلت على فقالوا: أنصفت، فتواعدوا للمباهلة، فلما رجعوا الى منازلهم قال رؤساؤهم السيد و العاقب و الأهتم: ان باهلنا بقومه باهلناه فانه ليس بنبي و ان باهلنا بأهل بيته خاصة فلا نباهله، فانه لا يقدم على أهل بيته الا و هو صادق، فلما أصبحوا جاؤا الى رسول الله صلى الله عليه و آله و معه أمير المؤمنين و فاطمة و الحسن و الحسين صلوات الله عليهم، فقال النصارى: من هؤلاء؟ فقيل لهم: ان هذا ابن عمه و وصيه و ختنه على بن ابى طالب، و هذه ابنته فاطمة، و هذان ابناه الحسن و الحسين عليهم السلام ففرقوا (اى خافوا و فزعوا) و قالوا لرسول الله صلى الله عليه و آله: نعطيك الرضا فاعفنا عن المباهلة، فصالحهم رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم على الجزية و انصرفوا.
پرسش و پاسخ
عصمت اهل بیت علیهم السلام در قرآن
پرسش: کدام آیه در قرآن به عصمت اهل بیت پیامبر اکرم (ص) دلالت دارد؟
پاسخ: آیاتی که در ذیل آمده دلالت بر عصمت ائمه علیهم السلام دارد:
ادامه مطلب...مقالات با موضوع مباهله
شخصیت قرآنی امام حسن مجتبی (علیه السلام)
امام حسن (علیه السلام) یکی از انسانهای نمونه در تاریخ بشر میباشد. او دارای ملکات نفسانی و صفات منحصر به فردی بود. تواضع و فروتنی، خضوع و خشوع، شجاعت و کرامت، ترس و خوف از خداوند، خشم و غضب در برابر همهی ناجوانمردی ها و... سبب امتیاز و جدایی از ایشان از دیگران بود. مجموعهی صفات ذاتی و موروثی، او را بر دیگران برتری داده بود، به طوری که از نظر بیان شجاعت، سخاوت، هیبت، تقوا و عبادت، زبانزد خاص و عام بود. با این که نمی توان عظمتهای وجود امام حسن (علیه السلام) را به طور کامل بیان کرد، به بعضی از سجایای اخلاقی و علمی ایشان میپردازیم.
دکتر مرضیه محمدزاده
متن کامل این مقاله را از این جا بگیرید.