یک یادگار، یک افتخار
روز ۲۴ ذی الحجه روز بسیار مبارکی است. اعمال خیلی خوبی دارد که در کتب ادعیه ذکر شده است. ازجمله: روزه، غسل و اعمال دیگر. مهمترین رویداد دیگر، نزول آیه ولایت در خصوص امیرالمومنین (علیه السلام) است.
مباهله یعنی وقتی دو نفر با هم بر سر یک موضوع اختلاف نظر دارند و هر یک ادعا می کند که حق با اوست، برای حل مسئله باید هر یک از دو طرف بگوید: لعنت خداوند بر من اگر دروغ بگویم.
مسئله ی حق و باطل است که خداوند به رسول خدا دستور می دهد: تو دعوت به مباهله کن. پس مباهله یعنی نفرین تمام. یا شما راست می گویید یا ما راست می گوییم. لعنت و عذاب خدا شامل کسی می شود که دروغ بگوید. «فَنَجعَل لَعنَةَ اللهِ عَلَی الکاذِبِین= لعنت خدا را بر دروغگو قرار می دهیم».
سلام من به بچه های شیعه
که دنبالِ حقیقتن همیشه
می خوام بِگم یه قِصّه ای بَراتون
عوضْ بِشه یِکم حال و هواتون
یه قِصّه از یه روزِ خیلی مهم
نَگی یه وقت نگفتی این و بِهم
محمّد، با خودش آورد، محبوبش، حبیبش را
حسن، آن باغ حُسنش را، حسین و عطر سیبش را
زنی از راه میآید، که دارد آرزو مریم،
به رویش وا کند، یک لحظه چشمان نجیبش را
این پنج نور، علت زیبای خلقتند
اسرار پنج حرفِ حروف «کرامت»ند
چکیده
آیه مباهله از جمله آیاتی است که بر فضیلت و عظمت اصحاب کساء دلالت داشته و در منابع فریقین روایات متعددی در این زمینه نقل شده است که محدثان، مفسران و دانشمندان مذاهب اسلامی، بر دلالت آنها بر جایگاه ویژه اصحاب کساء و اختصاص آیه مباهله به آنان اذعان کردهاند. با وجود اینکه میتوان دلالت آیه مباهله و شأن نزول آن را بر فضیلت و عظمت اهل بیت (ع) میان مذاهب اسلامی محل اتفاق دانست، اما در این بین، مؤلفان المنار با انکار روایات دالِ بر اختصاص این آیه به اصحاب کساء، و با استناد به روایتی از ابنعساکر، آیه را به افراد دیگری نیز ارتباط دادهاند. در این مقاله با رویکرد توصیفی- تحلیلی روایات دالّ بر ارتباط آیه با اصحاب کساء را، از منابع معتبر اهل سنّت و شیعه نقل میکنیم و سخن بزرگان اهل تسنن در دلالت آیه مباهله و روایات مرتبط با آن بر فضایل اصحاب کساء را بیان میکنیم و سپس دیدگاه و ادعای مؤلفان المنار تبیین، بررسی و نقد میشود.
و القول- بأنه خلق من الهواء كما خلق آدم من التراب- مما لا مستند له من عقل و لا نقل «و نفخنا فيه من روحنا» (كذا في الأصل، و القراءة في مصاحفنا فَنَفَخْنا ...) لا يدل عليه بوجه أصلا الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ خبر لمحذوف أي هو الحق، و هو راجع إلى البيان، و القصص المذكور سابقا، و الجار و المجرور حال من الضمير في الخبر، و جوز أن يكون الْحَقُّ مبتدأ، و مِنْ رَبِّكَ خبره، و رجح الأول بأن المقصود الدلالة على كون عيسى مخلوقا كآدم عليهما السلام هو الْحَقُّ لا ما يزعمه النصارى، و تطبيق كونهما مبتدأ و خبرا على هذا المعنى لا يتأتى إلا بتكلف إرادة أن كل حق، أو جنسه من اللّه تعالى، و من جملته هذا الشان، أو حمل اللام على العهد بإرادة الْحَقُّ المذكور، و لا يخفى ما في التعرض لعنوان الربوبية مع الإضافة إلى ضميره صلى اللّه تعالى عليه و سلم من اللطافة الظاهرة فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ خطاب له صلى اللّه تعالى عليه و سلم، و لا يضر فيه استحالة وقوع الامتراء منه عليه الصلاة و السلام كما في قوله تعالى: «فلا تكونن من المشركين» (كذا في الأصل، و القراءة في مصاحفنا وَ لا تَكُونَنَّ) بل قد ذكروا في هذا الأسلوب فائدتين:
«إحداهما» أنه صلى اللّه تعالى عليه و سلم إذا سمع مثل هذا الخطاب تحركت منه الأريحية فيزداد في الثبات على اليقين نورا على نور «و ثانيتهما» أن السامع يتنبه بهذا الخطاب على أمر عظيم فينزع و ينزجر عما يورث الامتراء لأنه صلى اللّه تعالى عليه و سلم مع جلالته التي لا تصل إليها الأماني إذا خوطب بمثله فما يظن بغيره ففي ذلك زيادة ثبات له صلوات اللّه تعالى و سلامه عليه و لطف بغيره، و جوز أن يكون خطابا لكل من يقف عليه و يصلح
احتراماً درخواست میکنم به پرسش من پاسخ مستند به آیات الهی مرقوم فرمائید.
مقدمه: 1 - خداوند در سوره نحل آیه 44 به پیامبر (صلی الله علیه و آله) میفرماید آیاتی که برتو نازل میشود برای مردم بیان کن شاید فکرکنند.
2 - خداوند درسوره احزاب آیه 40 میفرماید محمد (صلی الله علیه و آله) پدر هیچ یک از مردان شما نیست (به طور قطع هدف گوینده این کلمات علاوه بر داستان همسر فرزند خوانده رسول خدا (زید) تذکر و هشدار به سایر مؤمنان نیز بوده است و به همین دلیل و اثبات مفاد این آیه همه فرزندان ذکور پیامبر (صلی الله علیه و آله) فوت کردهاند)
ادامه مطلب...