درباره مباهله
مباهله چیست؟
روز ۲۴ ذی الحجه روز بسیار مبارکی است. اعمال خیلی خوبی دارد که در کتب ادعیه ذکر شده است. ازجمله: روزه، غسل و اعمال دیگر. مهمترین رویداد دیگر، نزول آیه ولایت در خصوص امیرالمومنین (علیه السلام) است.
مباهله یعنی وقتی دو نفر با هم بر سر یک موضوع اختلاف نظر دارند و هر یک ادعا می کند که حق با اوست، برای حل مسئله باید هر یک از دو طرف بگوید: لعنت خداوند بر من اگر دروغ بگویم.
مسئله ی حق و باطل است که خداوند به رسول خدا دستور می دهد: تو دعوت به مباهله کن. پس مباهله یعنی نفرین تمام. یا شما راست می گویید یا ما راست می گوییم. لعنت و عذاب خدا شامل کسی می شود که دروغ بگوید. «فَنَجعَل لَعنَةَ اللهِ عَلَی الکاذِبِین= لعنت خدا را بر دروغگو قرار می دهیم».
شعر مباهله
اشعار قُدَما دربارهی مباهله
نمونههایی از: کسایی مروزی، سنایی، شاه نعمت الله ولی، عطار، نسیمی شروانی، وحشی بافقی، محتشم کاشانی، فیض کاشانی و فیاض لاهیجی
کسایی مروزی، چنین سروده است:
فهم کن گر مؤمنی فضل امیرالمؤمنین
فضل حیدر، شیر یزدان، مرتضای پاکدین
ادامه مطلب...
مباهله در تفاسیر
كشف الأسرار و عدة الأبرار (احمد بن ابى سعد رشيدالدين ميبدى)
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ معنى محاجّه و محاقّه حجت آوردن است و خويشتن را حق نمودن. ميگويد: هر كه با تو حجت آرد در كار عيسى، و آنچه اللَّه گفت و بيان كرد نپذيرد، مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ پس از آنكه از خدا بتو پيغام آمد، و بدانستى كه عيسى بنده خدا بود و رسول وى.
فَقُلْ تَعالَوْا ايشان را گوى، يعنى ترسايان نجران و مهتران ايشان سيّد و عاقب كه با تو خصومت ميكردند، تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ بيائيد تا خوانيم ما پسران خويش و شما پسران خويش، و ما زنان خويش و شما زنان خويش، و ما خود بخويشتن و شما خود بخويشتن، آن گه مباهلت كنيم. مباهلت آن بود كه دو تن يا دو قوم بكوشش مستقصى يكديگر را بنفرينند، و از خداى عزّ و جلّ لعنت خواهند از دو قوم بر آنكه دروغزناناند. و بهلة ناميست لعنت را، مباهلت و تباهل و ابتهال در لغت يكىاند. و تفسير ابتهال خود در عقب لفظ بگفت. فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ. گفتهاند كه: روز مباهلت روز بيست و يكم از ماه ذى الحجّه بود.
پرسش و پاسخ
مباهله؛ مهر تأیید قرآن بر فضیلت اهل بیت(ع) / پاسخ به چند شبهه درباره مباهله
آیه ۶۱ سوره آل عمران «فَمَن حاجَّکَ فیهِ مِن بَعدِ ما جائَکَ مِنَ العِلمِ فَقُل تَعالَوا نَدْعُ اَبنائَنا وَ اَبنائَکُمْ وَ نِسائَنا وَ ئِسائَکُمْ وَ اَنْفُسَنا وَ اَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعنَةَ اللهِ عَلی الکاذِبینَ»، به آیه مباهله معروف است، ماجرایی که به دنبال مجادله بیهوده مسیحیان نجران با پیامبر صورت گرفت و در نهایت مباهله، سرنوشت این مجادله را تعیین و حقانیت پیامبر را اثبات کرد. اتفاق دیگر تأیید فضیلت اهل بیت(ع) از سمت قرآن بود.
ادامه مطلب...مقالات با موضوع مباهله
پیشینه و بنیادهای تشیع در معرض قضاوتهای جدید
تشیع بر خلاف آن که گروهی کوشیدند وانمود کنند، تشکلی فرقه ای نبود که با اجماع مصالح زمان پدید آید...
این که شیعه در واقع اهل سنتاند و تشیع همانا طریقهی مصطفوی و مرتضوی است، جانمایهی پانزده سده نگارشهای کلامی شیعی در باب امامت است...
آن چه در این جا مورد نظر ماست، گوشهای از پیشینهی تشیع و حقایق قوام دهندهی اندیشهی شیعی است که همواره دستانی در نهان و آشکار به دگرگونسازی آنها کوشبده اند.
جویا جهانبخش