• آیه مباهله
  • آیه مباهله

46- شاهدان مباهله

اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله به عنوان شاهدان عينى ماجراى مباهله و فضيلت عظيمى كه در آن روز براى اهل بيت عليهم السلام ثبت شده، و اصحاب ائمه عليهم السلام به عنوان
عالمان نزديك به مقام عصمت كه حقايق را دقيق تر به دست آورده اند، حجتى بزرگ بر همه كسانى هستند كه سخن آنان را مى شنوند.
از حذيفه، جابر، ابن عباس، ابو سعيد خدرى، ابن ابى سلمه و ديگر اصحاب درباره مباهله مطالبى رسيده و يحيى بن يعمر به وسيله مباهله اتمام حجتى عظيم در برابر حجّاج نموده است.
از نمونه هاى جالب اين اتمام حجتها اتفاقى بود كه در بصره رخ داد. در مجلس محمد بن عايشه مردى برخاست و پرسيد: افضل اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله كيانند؟ ابن عايشه عده اى را شمرد ولى نامى از على عليه السلام نبرد.
آن مرد پرسيد: پس على بن ابى طالب چه شد؟ گفت: تو از من درباره اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال مى كنى يا نفس پيامبر صلى الله عليه و آله؟! گفت: درباره اصحابش!
محمد بن عايشه براى روشن نمودن فكر او گفت: خداوند تبارك و تعالى مى فرمايد: «فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ اَبْناءَنا وَ اَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ اَنْفُسَنا وَ اَنْفُسَكُمْ  ... ». چگونه ممكن است اصحاب او مثل نفس او باشند؟

logo-samandehi تارنمای اختصاصی موضوع مباهله
مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت مباهله
تمامی حقوق برای مؤلفین و دست اندرکاران محفوظ است.
استفاده از محتوای تارنما، با ذکر منبع بلامانع است.